1 Mayıs
Katılımcı Demokrasiler de örgütlü ”Menfaat Grupları” vardır. İşçi Sendikaları, Ticaret ve Sanayi odaları v.s. gibi!.. (Menfaat sözcüğünü basit yorumlamayın.)
Bu nedenle, Katılımcı demokrasi dediğimiz düzende “Örgütlenme Özgürlüğü” temeldir ve düzenin devamı için korunmalıdır.
İşte, Örgütlü Menfaat Grupları zaman, zaman bir menfaat elde etmek için iktidar üzerinde etkin olmaya çalışırlar. Bu halde, biz bunlara “Baskı Grubu” deriz. Ve bu Baskı grupları güçleri oranında kendileri için pay koparırlar.
Sonuç, Katılımcı Demokraside iktidar, Menfaat Gruplarına adil menfaat dağıtan bir konumdadır. Bu nedenle; “Örgütlenmek” ve bir gruba “Aidiyet” birey için çok önemlidir!.. Tabii işçi içinde!..
Fark edin ki; “TİSK yapabilme hakkı, Grev yapabilme hakkı” aynen Anonim Şirketler gibi, var olan düzenin devamı için birer emniyet supaplarıdır!..
Her Bayram olduğu gibi, tahammül ederseniz bu bayram hakkında da yüzeysel bilgi arz edeyim.
Yıl 1856′! Yer Avustralya’nın Melbourne kenti! Taş ve inşaat işçileri, günde sekiz saatlik iş günü için Melbourne Üniversitesi’nden Parlamento Evi’ne kadar bir yürüyüş yaptılar!.
Yıl 1886, Aylardan Mayıs ve 1 Mayıs günü Şikago’da toplanan Amerika İşçi Sendikaları Konfederasyonu, 8 saatlik işgünü için 1 Mayıs’ı
“Grev ve 8 saat uygulamasını fiili olarak hayata geçirme günü”
olarak ilan etti! Ve 1 Mayıs 1886’da, Luizvil’de İşçi hareketleri başladı!
Amerika İşçi Sendikaları Konfederasyonu önderliğinde işçiler günde 12 saat, haftada 6 gün olan çalışma takvimine karşı, günlük 8 saatlik çalışma talebiyle iş bıraktılar. Şikago’da yapılan gösterilere yarım milyon işçi katıldı.
Luizvil’de (Kentaki) 6 binden fazla siyah ve beyaz işçi, birlikte yürüdü. O dönemde Luizvil’deki parklar, siyahlara kapalıydı. İşçiler, sokaklarda yürüdükten sonra hep birlikte Ulusal Park’a girdi. Her eyalet ve kentte, siyah ve beyaz işçilerin birlikte yaptığı gösteriler, gazeteler tarafından, ‘Böylece önyargı duvarı yıkılmış oldu’ şeklinde yorumlanmıştı
Bu gösteriler 1 Mayıs’ı izleyen günlerde de tüm harareti ile devam etti! rin çoğu 3 Mayıs’ta da sokaktaydılar. O gün, Mc Cormick’e ait fabrikadan atılan ve grevde olan işçiler de dışarıda miting yapmaktaydılar.. Miting sona ermek üzereyken Mc Cormick fabrika düdüğünü çalarak, içerdeki grev kırıcıları dışarı çıkarttı. Grev kırıcıları protesto etmek için bir grup işçi fabrikaya yöneldi. İşçilere ateş eden polis, 4 işçinin ölmesine, onlarcasının yaralanmasına neden oldu.
İşte, bu saldırıyı protesto etmek için 4 Mayıs’ta Haymarket Alanı’nda miting düzenlendi. Miting tam dağılırken, kürsünün önüne, nereden geldiği belli olmayan bir bomba atıldı. Hemen polisin önünde patlayan bomba nedeniyle 7 polis öldü, 69’u ise yaralandı.
Yüzlerce işçi asılsız ithamlarla tutuklandı. Tutuklanan işçilerden sekizi yargılanmak üzere seçildi: Albert R. Parsons, August Spies, Samuel J. Fielden, Michael Schwab, Adolph Fischer, George Engel, Louis Lingg ve Oscar Neebe. Aralarından en gençleri olan Louis Lingg idamından bir gün önce intihar etti. Uygulanan yasal baskılarla bu gösterinin tekrarlanması engellendi.
1889`da toplanan İkinci Enternasyonal’de Fransız bir işçi temsilcisinin önerisiyle 1 Mayıs gününün tüm dünyada “Birlik, mücadele ve dayanışma günü” olarak kutlanmasına karar verildi.
1 Mayıs İşçi ve Emekçiler Bayramı, birlik, dayanışma ve haksızlıklarla mücadele günü olarak işçi ve emekçiler tarafından dünya çapında kutlanan bir bayramdır. Bu gün Dünya üzerindeki pek çok ülkede, resmî tatil olarak kabul edilmektedir.
14 Temmuz-21 Temmuz 1889’da toplanan İkinci Enternasyonal’de Fransız bir işçi temsilcisinin önerisiyle 1 Mayıs gününün tüm dünyada “Birlik, mücadele ve dayanışma günü” olarak kutlanmasına karar verildi. Ve 1 Mayıs böylece işçilerin birlik ve dayanışmasını yansıtan bir bayram niteliğini kazandı.
Günümüzde sosyalist ülkelerde (Çin Halk Cumhuriyeti, Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, Vietnam, Laos, Küba, Venezuela, Nepal, Bolivya) ve daha birçok ülkede tatil günü olan 1 Mayıs’ı işçiler büyük kitle gösterileriyle kutlar; bazı ülkelerde 1 Mayıs siyasal bir eylem biçimini de alır.]
Bize gelince;
• Osmanlı Devleti döneminde işçi örgütlenmesinin en gelişmiş olduğu yer Selanik’ti ve 1911 yılında burada tütün, liman ve pamuk işçileri, 1 Mayıs gösterisi düzenleyerek bu günü kutladılar.
• 1912 yılında İstanbul`da ilk defa 1 Mayıs kutlaması gerçekleşti.
• 1923 yılında 1 Mayıs günü yasal olarak “İşçi Bayramı” ilan edildi.
• 1924`te hükûmet kitlesel 1 Mayıs kutlamalarını yasakladı.
• 1925`te çıkan Takrir-i Sükun Yasası, İşçi bayramını kutlamayı yasakladı ve uzun yıllar bu yasak geçerliliğini korudu.
• 1935 yılında 1 Mayıs`a “Bahar ve Çiçek Bayramı” adı verildi ve ücretsiz tatil günü ilan edildi.
• 1977 yılında İstanbul Taksim’de 1 Mayıs kutlamasında olaylar sonucu ölenler oldu.
• 1981`de Milli Güvenlik Konseyi 1 Mayıs`ı resmi tatil günü olmaktan çıkardı.
• 2008 Nisan’ında, 1 Mayıs’ın “Emek ve Dayanışma Günü” olarak kutlanması kabul edildi.
• 2009 Nisan’ında Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne verilen önerge ile 1981’den sonra tekrar resmi bayram olarak kabul edildi.
“1 Mayıs İşçi ve Emekçiler Bayramınızı” kutlarım. Bu kutlamalarda canından olanları da saygı ile anarım!..
Sağlıkla nice 1 Mayıslara!..
