felsefe taşı

Ne çok acı çektik şu son bir yılda, ne kadar çok yük taşıdık her birimiz…

Çocuklar öldü, acı çektik. Büyükler öldü, acı çektik. Sağlığımız ya da sevdiklerimizin sağlığı bozuldu, acı çektik. Aşık olduk, canımızı yaktılar bazen, acı çektik. İstediklerimiz olmadı zaman zaman, acı çektik. Ülkemizin içinden geçenlere baktık, acı çektik. Ülkemize teğet geçenlere baktık, yine acı çektik. Acı eşiğini kat be kat arttırdık ülkemizin ruhunun 2015’te… Birbirimizi hiç tanımasak da, ortak paylaştığımız tek şey belki de acıydı bu sene.

2016 geliyor ya şimdi… Her birimiz çam ağacının dallarına yeni umutlar bağladık, her yeni yıl arifesinde olduğu gibi. Sahi, nedir bunca umudu saklayan yeni yıllarda?
Sadece bir takvim yaprağı kopar, bir diğeri başlar. Oysa, insan, kalbinden bir sayfa çevirir her yeni yılla birlikte. Aşka, umuda, güzelliğe, hayata yeni baştan nefes alır gibi tutunur. Yıldız takar düşlerine, düşlerinden yeni bir yol açar yarına insan.

İnsan kalbi taşır umudu aslında. Ta derininde… En derin kuyularından çıkartır karanlığı, ışıkla takas eder. Düştüğü yerden ayağa kalkar yine. Düşene el uzatır, kendi karanlığını aydınlattığı yetmez, karanlıkta kalanlara da ışık olur. Evet, bunların hepsini insan kendisi yapar aslında. Birazcık cesaret, bir parça umut, bir tutam hayal, ve eksilmeyen bir inançla. Bunların hepsini, küçücük, ya da kocaman kalbinde saklar insan.

Mucize nedir?
Yaşamaktır mucize. Başlı başına YAŞAMAK. Nefes almaktır mucize. Soğuğu iliklerinde hissetmektir. Veya sıcacık şöminenin başında hayal kurmak. Hayal… Sadece hayal kurabilecek bir hayata sahip olmak bile mucizedir şu dünyada. Biz bunu içselleştirerek anlayarak geçen zamana, YAŞAM deriz.

Kolay değil yaşamak. Eşitsizliklerin arttığı bir dünyada hiç kolay değil. Oysa, bir o kadar da kolay, yaşamak. Şimdi aklınız karıştı değil mi? Ne diyor bu kız diyeceksiniz. Çok basit bir şey söylüyorum aslında. Günleri, ayları, yılları, ve hatta ZAMANI insanın yarattığı bir dünyada, bulmanız gereken ilk cevap, KİM olduğunuz ve NASIL BİR DÜNYADA yaşamak istediğiniz. Sonra, kendi mikro dünyanızdan başlayarak bu dünyayı kurmaya başlamak… İşte biz buna, MUCİZE diyoruz.

Bizler kadar şanslı olmayanları unutmadan, onların şanslarını da kendi şanslarımız gibi yaratabileceğimizi bilip buna inanarak, inanmanın ve insan kalbinin gücüne yaslanarak umudu yeni yıla taşımak mucizenin ta kendisi. İnandığımız o Tanrı’dan bizim için bir mucize yaratmasını beklerken, belki de O’nun bizim birşeyler yapmamızı beklediğini fark edebilmek, ve deneyebilmek.

O zaman, acı dozunu azaltan insanoğlu olarak, daha mutlu, daha güzel, daha bize ait ve içinde daha huzurla nefes alabileceğimiz bir dünyaya, bir yeni yıla merhaba diyebiliriz işte.

Her birinize, acıları azaltacak, mutlulukları çoğaltacak, sevgiyle dolu mucizeler getirecek bir 2016 diliyorum.
Daha az anne-babanın ağladığı, ülkemin daha güzel günlere uyandığı, dışardaki kış soğuğunun kalplerimizdeki sevgiyle daha az hissedildiği bir dünya… AŞK dolu kalplerin birbirine kavuştuğu, ve en önemlisi, o AŞKla dünyayı bir damla daha güzelleştirip, her gün en azından bir insanın hayatını bir damla daha güzelleştirebildiği bir yıl olsun Türkiye’me…

Çam ağacının ışıklarını yaktık biz insanlık olarak yine, MUCİZELER ışıldasın diye…

2016, UMUDUN ve GÜZEL ANILARIN, MUTLULUK ve EŞİTLİĞİN, ve insan kalbindeki MUCİZELERİN yılı olman, ve bizi biraz daha gerçekten İNSAN kılman temennisiyle…