İnsana dair düşünebildiklerim
İnsan kendi cehenneminin ateşçisidir.
İnsan atom enerjisine hükmettiği ölçüde değil,
Özgürlük, Barış ve Kardeşlik için gönül gönüle verebildiği ölçüde güçlüdür.
İnsanları yönetenler güçlerini korkuyla, baskıyla ve çıkarlarla besliyorlarsa
en kısa sürede patlamaya ayarlanmış bir bomba ile yatıyorlar demektir.
Karşılık beklemeden insanları sevmek doğuştan içimizde saklıdır.
Ne mutlu o kişilere ki, kısacık ömrümüzde bu sevgiyi gün ışığına çıkartabiliyorlar.
İdeal insana doğru uzanan yolda ilk adımlar; kendini bilmeye, insanlar ayırım gözetmeden sevmeye ve karşılık beklemeden vermeye doğru atılır.
İdeal insanlık doğumla başlayan, ölümle bitmeyen bir hayat okulunda öğrenilir.
Orada her insan hem öğrenci, hem kendi kendisinin öğretmenidir.
Yeteneği ve emeği karşılığında bir diploma ile bu okuldan ayrılır.
Başarı derecesi ölümünden sonra ardından söylenenlerle doğru orantılıdır.
