felsefe taşı

Çekici bir fikir “ yolda olmak “ . Ben de yola çıkıyorum, yürüdükçe aklıma gelen manzaraları sıralayacağım sizlere.Ama söz veremem.Adımlarımı küçük, ritmimi sabit tutamayabilirim.Bazen koca adımlarla, bazen bebek adımlarıyla yürümemi, hatta bazen dans ederek yürümemi normal sayın.Ama koşmayacağım, fazla hızlanmak yolun keyfini bozuyor.Ben tadını çıkararak, çevreyi izlemeyi unutmadan; bakarak değil, görmeye çalışarak, koklayarak, zaman zaman tadarak yürüyeceğim.Bazen yavaşlayabilirim ama hiç durmayacağım, yürüyeceğim. Hadi o zaman benimle birlikte yürüyün, el ele “yolda “ gidelim.

Yolda ilk öncelik yürümek. Her daim hareket halinde olmak, durmamak. Bazen hızlı ama çoğunlukla sakin, yola odaklı ama çevreyi de dikkatle inceleyerek. Amaç her daim devinimi sağlamak.Yol da, siz de sabit değilsiniz. Devinim, değişim olmadan yol da olmaz.

İlk adım bazen korkutucu olabilir ama korkuyu hissetmeden yola başlamış sayısız ruh da var.Bazılarını birileri ellerinden tutar, sokar yola.Bazıları sonsuz patikaların, sonsuz giriş noktalarından birini bulur ve kendi ilk adımı atar.
Kendi yolumuzda yalnızız, bu kesin.Ama sağa sola baktığınız da her yerde yolda olanları görebilirsiniz.Yollarınız bazen kesişir ve bir süre birlikte bile gider.Bazen el ele konuşmaya bile gerek kalmadan,bazen sohbet ederek.Ama hep kendi yolunuzda kendi adımlarınızla…

Yol kalabalık, her ruhun kendi frekansı var.Yardım etmek güzeldir tökezleyen birine ama herkese yardım edemezsiniz.Hatta bazen yardım etmek bile uygunsuz olabilir.Yürümeyi öğrenen bir bebek her düştüğünde biri tarafından kaldırılırsa, bir süre sonra kendi başına ayağa kalmak yerine oturup birinin gelmesini beklemeye başlar.

Yol sonsuz, seçim sizin.Bazı öğretiler hedefe odaklanmanızı ve çevre patikalarla uğraşmamanızı söyler.Ama burada yine seçim sizin.Belki yolda oyalanmayı seçersiniz.Yeni ve farklı yolların gizemi, heyecanı sizi uzun yolunuzdan biraz alsa da; sonuçta tüm yollar aynı yere gittiğine göre, niye biraz yolu uzatıp çevreye bakmayasınız ki?Ara sıra yoldan çıkıp manzara katılın, bundan korkmayın. Yola bir kez giren patikayı asla kaybetmez.

Yürüyüşünüzde birilerini izleyip onlar gibi yürümeye çalışmayın, bırakın “ruhunuz “ yürüsün.Siz de arayı fazla açmadan arkasına takılın özgün ve özgür olun.
Yolda birçok şey bulacaksınız.Güzellikleri takdir edin, keyfini çıkarın ama büyülerine kapılıp her gördüğünüzü toplamayın.Yoksa bir bakmışsınız ki yükünüz taşıyabileceğinizden fazla olmuş.

Unutmayın ki kimse dinlenmeden yürümeyi başaramaz.Ara sıra dinlenin nefes nefese yürümeyin.Kısa bir mola, her ruhun hakkı…