felsefe taşı

Para meselesini yazmıştım, ruhsal tekamülü durdurmaz ve destekler demiştim.
Biraz daha derine inelim.
Ferrari’sini satan bilge keşke satmayıp, Afrikalı aç çocuklar için bağışlasaymış diyenler de var.
Ama mesele arabanın fiyatı değil.
Ruhsal yolculuk için gustodan vazgeçmek.
Rafine yağlar beden için iyi değil, ama rafine lezzetler ruh için iyi.
Rahmetli Tuğrul Şavkay peynir ekmeği nasıl yiyebileceğimizi yazmıştı, okurken ağzım sulanmıştı.

Ruhsal yol, karnınızı en basit şekilde doyurup, açlığınızı bastırmak değil.
Ortoreksiyaya varan, sürekli en organik ve en doğal olan besinlerin stresli arayışı da değil.
Ki, eğer doğru yolları biliyorsanız, bütün toksinleri bedenden atabilmek de mümkün.
Ruhsallık, güneş ışığı, ya da kozmik enerjiyle beslenen filanca dervişe özenmek de değil.
Ruhsallık bulamadığınızda şikayet etmemek, yetinebilmek, ve razı olmak demek.
Ama bulabildiğinizde, en sofistike, en rafine ve en özenle hazırlanmış bütün lezzetler sizin için.

Yokken yoktur, ve bu da sistemin bir gereğidir.
Ama varken kaçınmak, evrenin hediyelerini reddetmektir.
Ve evrenin lojistik sisteminde yağ mumu yakan yağ mumu, bal mumu yakan bal mumu alır.
Eğer dünyada evrensel yaşamak istiyorsanız, dünyanın bütün güzelliklerini tatmalısınız.
Gusto ve kalite sizi ruhsallıktan uzaklaştırmaz.
Ama basit yaşamak uğruna kendinize karmaşık keyifleri ve hazları yasaklamak, sizi kendinizden uzaklaştırır.

Kendinizi elbette terbiye edin ama kendinizi sık sık şımartın.
Çünkü kendinizin birinci çocuğu sizsiniz.