felsefe taşı

Geçen gün, paylaşımlarına saygı duyduğum, bir çoklarına rehberlik yapan bir arkadaş, bana “uyanmadan bitmeyecek bir hayat” diledi.
Sonra “aydınlanmadan” diye ilave de yaptı.
Bahsettiği, yerel ve güncel normlara sığmadan, kendim olma çabamdı.
Onun bakışına göre, kendim olarak uyanmam ve aydınlanmam zordu.
İnsanlar çok sevimli, sizi tanımadan, sizinle ilgili bir sürü fikirleri var, ve siz sormadan bunları söylüyorlar.
Benim fikirlerim de böyle elbette, ama birini tanımadan önerilerde bulunmak yerine, soru cümleleriyle yaklaşmak daha iyi, ve kendimi bu konuda eğitiyorum.
Uyandım mı, bilmiyorum, aydınlandım mı, onu hiç bilmiyorum.
Belki erken uyandım, ve yatakta doğru saatin gelmesini beklerken mayışıyorum.
Ya da uyandım, aydınlık için güneşin doğmasını bekliyorum.
Veya, aydınlıktan kamaşan gözlerim yoruldu, onları dinlendirirken yine içim geçti, uyudum.
Vesaire, vesaire, ama bilmiyorum, ve ben, bildiğini bilen değilim, O bütün, ben parçayım.
Bildiğim, bunları zaten çok az insanın yapabildiği.
Ve daha net bildiğim bir şey var.
Ben de, siz de, melek değiliz.
Melekler seçimsiz, ama bizim seçimlerimiz var.
Bu yüzden biz seçenekliyiz, melekler değiller.
Ben de, siz de şeytan, ya da iblisler de değiliz.
Onlar da seçimsiz ve seçeneksiz, ama biz farklıyız.
Tekamül, evrenin bütün kutupluluklarında, hepsi, her şey ve bütün olmak demek.
Her şeyin parçası olduğu bütünün, bütünü hisseden parçası olmak demek.
Uyanmak bu aslında.
Yadırgamaktan, yargılamaktan ve reddetmekten kurtulmak.
Ama aydınlanmak, bütünün içindeki bütün ışık kaynaklarını, içinizde hissetmek demek.
Bütün ışıkları ve ışınları, nuru ve ziyaları alabilmek, içselleştirmek, soğurmak ve yaymak demek.
Bu öyle coşkulu bir neşe ki, gözlerinizden ışık çıkar, ve gözlerinden ışık çıkmayanlarda da yoktur.
Bir gün hepimiz, uyanacağız.
Tekamülü amaçlayacağız, bu uğurlu amaç için, bu uğurda çaba göstermeye başlayacağız.
Ama o gün dahi, hepimiz aydınlanamayacağız.
Elbette uyanalım, bütün kutupluluklarla Bir olalım, ama gözlerden ışık çıkması başka.
Sormadan değerlendirenleri hoş görerek, uyanma mahmurluğunda, açık perdelerden gelen ışığı ve bütün ışıkları ve ışınları sevmekte buluşalım.