Rutin
Hava yeni aydınlanıyordu, kalktı yavaşça evin odalarında gezindi. Pencereden dışarı baktı, karanlıkla aydınlık arasında bir geçiş vardı. Sokak lambaları birbiri ardına dizilmiş güzel bir görüntü oluşturuyordu. Derken karşı duvarın dibinde bir karaltı dikkatini çekti .İyice dikkatli bakınca bunun bir insan olduğunu gördü.
İçeriden gelen sesler ev halkının yeni yeni uyanmaya başladığını gösteriyordu. Kahve suyu koymak için mutfağa gitti, kapıdan ekmeği ve gazeteyi aldı.Kahvesini yudumlarken biraz ekmek yemeye çalıştı. Biraz sonra giyinip evden çıkacaktı. Yaklaşık 20 yıldır tempo hep aynı , yapılan iş sistematikti Kahve zihnini açmıştı , tekrar pencereye gitti , insan hiç kıpırdamadan oradaydı.
İlk defa normal dışı bir şey oluyordu.Kahvesini mutfağa götürüp giyinmeyi ve hızlıca oraya gitmeyi düşündü.
Biraz sonra oradaydı. Kişi muhtemelen ölmüştü yanında kimliğini gördü. Baktı adı ”Rutin”. Bu ne biçim isim diye düşünürken ölünün yüzünü gördü kendisi tıpatıp kendisi. İşte o an bir titredi, midesi bulandı nefes alamamaya başladı Rutin onu yanına çekmeye başladı.Yavaşça yere düştü , ayakları çırpındı, ağzından bir sıvı geldi artık nefes almıyordu.Rutinden kurtulamamıştı.
