Yaş
OL- Neye ağlıyorsun yine?
AĞ- Yok bir şey…
OL- Ne demek yok bir şey? Var bir şey ki akıyor yine…
AĞ- Yok bir şey dedim!
OL- Yokmuş…
AĞ- …
.
.
.
OL- Hep böyle yapıyorsun!
AĞ- Ne yapıyorum?
OL – Sessizliğinin içinden bir inci tanesi çıkıyor???
AĞ- …
.
.
.
AĞ- Bakışlarımdan anlamıyor musun?
OL- Anlamak mı? Görmüyorum bile???
AĞ – …
OL- Sen benimkileri görebiliyor musun peki?
AĞ – …
.
.
.
OL- En son ne zaman beraber ağladık peki?
AĞ- Telefona gelen mesajları okurken ağlamıştık…
OL- Evet! Ama güzeli de bu değil mi zaten?
AĞ- Mesajları okurken ağlamak mı?
OL- Hayır! Beraber ağlamak?
AĞ- Belki ben sana göre daha hassas olabilir miyim?
OL- Olamazsın!
AĞ- Nedenmiş o?
OL- Her an aynı şeye bakıyoruz, aynı yöne, hatta aynı şeyli görüyoruz da ondan…
AĞ- …
.
.
.
AĞ- Bunun bir açıklaması olmalı o zaman???
OL- Soğan sana daha yakın olabilir mi?
AĞ- Yolda giderken mi?
OL- Kar soğuğu direkt sana geliyor olabilir o zaman…
AĞ- Bak bu olabilir işte…
OL- Hadi bir kapak hareketi ile görüntüyü temizle; birazdan yeri boylayacağız yoksa…
AĞ- Peki…
Not: Şimdi bir kez de isimlerin başına “S” koyarak okumanızı rica edeceğim…
