Huzurda Buluşalım
Siz istemeseniz de, teflon taktiği uygulasanız da, insanlar iki duygularını size muhakkak bulaştırmak isterler.
Biri öfkedir, yani geçmişe dayalıdır, diğeri endişedir, yani gelecekle ilgilidir
Huzurda ve şimdide yaşayabilenler, bunu anlayamazlar.
Ama tersi de doğrudur.
Öfkeli geçmişçiler, ve endişeli gelecekçiler de, şimdide huzurlu olabilenleri anlayamazlar.
Sorumsuz ve aptal bile bulurlar.
Andaki huzur, paylaşmayı gerektirmeyecek kadar doyumludur.
Öyle keyiflidir ki, yalnız başımızayken de çok değerlidir.
Ama eğer paylaşılabilirse, andaki huzur öylesine çoğalır ki, bireysel bencilliğiniz, paydaşların bizcilliğine dönüşür.
İşte o anlar, parçaların bütündeki Bir’i anlayabildiği, ve kavrayabildiği nadir zamanlardır.
Şart mıdır, keşke olsa, ama değil, biraz nasip, biraz kısmet.
Ama gerekli olmasa bile, kesinlikle çok faydalı bir deneyimdir.
Çünkü parçaların şimdide ve huzurda, bir kez dahi olsa birleşebilmeleri, sonraki bütün deneyimlerini de etkiler.
Ne yazık ki, geçmişe öfkelenerek, ve gelecekten endişelenerek yaşayanlar bunu hiç bir zaman bilemeyecekler.
Kendi duygularında kalıp, anda huzur bulanlara bulaşmasalar çok iyi.
Ama anda huzur bulabilenler, onları aşabilir ve kendi duygularında kalabilirlerse, çok daha iyi.
Anlardaki huzurlarda buluşalım.
