Kümeden Kurtuluş
Kümenin içinde yaşam güvenlidir, herkes yine herkes gibidir!
Kümenin dışında yaşam içerideki kitle için düşünülemezdir.
Kümenin dışında bir insan ise sinir bozucudur.
Hem nasıl da tek başına orada durabilmektedir böyle?
İmrenilir ama kitle imrendiği gibi olmayı istemez çünkü ayrılmayı ilelebet beceremez!
Küme eşrafı tek olamaz, birey olamaz dolayısıyla kümeden çıkamaz.
Peki ne yapar küme yığını?
Maddenin maymunu olduğundan doğru değerleri üretemez.
Tek başlarına yaşayamadıklarından, yapabilenlerden nefret eder ve farklıdan haz etmez…
Yaşama karşı kendi doğruları olan ve bir duruşa sahip olanlara gıcık olur…
Olabiliyorsa “benim”, olamıyorsa “benim gibi” olsun der!
Hakikati aramak kişi için bir yaşam tercihi ise…
İşte bu ancak kendi başına bir dünya kurabilme gücüne sahip olunmasıyla mümkündür!
Kitle mi? Onlar sorgulamaz ve kavramları kavrayamayıp imgelerle boğuşur…
Hepimiz yazgımızı seçmeyi hak ederken, çok azımız bu hakkı kullanmak ister!
