Süreklilik
“Evrende her şey, birbirinin devamı olarak süreklilik arz etmektedir” diyen Bohm’a göre
Bilinç ve Madde,
içsel bir uyum içerisinde hareket eden evrende
tek bir gerçekliğin iki ayrı görüntüsü olmakta
ve insanın bu varoluş düzlemindeki varlığı da
vakumla kazanılan bir alanın ürünü olarak anlatılarak buna da Tezahür denilmekte….
Başka bir varlık ile etkileşime girdiğimizde, kendimizin farkında olabileceğimiz
-veya olamayacağımız -başka bir Tezahür ile iletişim kuruyor olduğumuz,
ancak belli bir nedenden dolayı
aynı zaman çizelgesinde etkileşmek için
farklı boyutlardan geçtiğimiz evrenin
bütün parçalarının aslında
mesafe tanımaksızın
birbirleriyle içsel bir ilişki halinde olduğu,
Nesneleri
birbirinden ayrı ayrı lokalize olmuş şeyler
olarak görmenin
bir yanılsama olduğu
ve gerçeğin tamamına değil de
bir kısmına ulaşabiliyor olmamız
nedeniyle
eksik bilgiden kaynaklanan
bir yanılgı içinde olduğumuz
bu evren koreografisinin
içkin düzeninde
her parçacığın,
bir toplu dans koreografisindeki
dansçılar gibi,
düzenli estetik bir bütün oluşturacak şekilde
hep birlikte hareket ettiğinin,
tümün,
her bir parçada
kendini
gösterdiğinin
bir başka ifadesi…
