Hayatın Grameri
Hayatın bir grameri, ve dil bilgisi sınırları var.
Eğer hayatı yaşarken, kendi özgün cümlelerimizi kuramazsak, başkalarının metinlerinde, onların kurguladıkları karakterler olur, ve bununla sınırlanırız.
Doğaçlama ve tuluat da yapamayız, ezberler yetmeyince suflörlere mahkum, mutsuz figüranlar olarak, hep hayatımızın anlamını merak eder dururuz.
Oysa, bütün muhasebe, oyundan sonraki kulis aynasında gördüğümüz makyajsız ve maskesiz yüzümüzle.
Bütün repliklerimizi, mimik ve jestlerimizi gözden geçirirken, esas hesaplaşma onunla.
Ve onun o sırada kendisini nasıl ifade edebildiği çok önemli.
Bu yüzden gramer bilmek, yani, eğitim şart.
İlk mesele özne.
Siz cümlelerinizde 1. tekil şahıs kullansanız da, hem hayatınızdaki paydaşlar, hem de bütün, aynı öznede var.
Ama sözcükler evrene sizin zihniniz ve ağzınız aracılığıyla yayılıyor.
Yani hem çok önemlisiniz, hem de tek çok önemli siz değilsiniz.
Sonra tabii ki yüklem var.
Özne tek kişi değilse, yüklem de kalabalık ve evrensel.
Bu yüzden, sorumluluklarımızı abartmayalım, ama kendimizi ve herkesi neşelendirecek yüklemleri gönüllü yüklendiğimizi de unutmayalım.
Sıfatlar uyduruk, ya kendinizin, ya da birilerinin size uygun gördüğü geçici sınırlar sadece.
Belgeli ya da belgesiz sıfatlarımız, onlara uygun yaşama çabasında kendimize yabancılaştığımız, bizi bizden uzaklaştıran kalıplar.
Zamirler, sosyal baskı.
O, bu, şu, onlar, bunlar, şunlar.
En tehlikelileri ben ve biz, ve ikisinin dengesi, asıl öğrenmemiz gereken onları, bunları ve şunları aşıp, biz içinde ben olabilmek.
Edatlar, kavşaklar.
Hepsi türev, hepsi alternatif senaryoların kapıları, bazıları olasılıkları açar, bazıları kapatır.
Güzel nüanslar aslında, ama kattıkları faydayı görüp, diğer senaryolara da hep açık olmak lazım.
Ve fakat, asıl hikaye noktalama işaretleri.
Hayatın gramerinde, noktalama işaretlerini nasıl kullanacağımızı öğrenebilmek, esas eğitim.
Nokta ve virgül en önemlileri, satır başı da çok kritik.
Gerçi ben üç noktayı da seviyorum…
Ama ne kadar çok soru işareti, ve ne kadar çok ünlem, o kadar harika bir hayat.
Hayatın gramerini doğru öğrenip, her zaman yeni soru işaretleri ve yeni ünlemlerde buluşalım…
