Bırakalım Yaşasınlar
Hiç kimseyi durdurmam, tersine, herkesin deneyimlerini, her zaman desteklerim.
Bazen suflör, bazen figüran, ya da dekor da olurum, ve o da oyunda ve yolculukta çok önemli.
Ama bazen kavşaklarda trafik lambası, ya da uzun yolda lastik tamircisi de olurum.
Geçici olsam da, önemliyimdir, fakat ben kendimi ciddiye almam.
Bazen, kısa yol önerenler yerine, anayoldan ayrılmamak gerektiğini söyleyen köy kahvesi çaycısı, bazen önceden programlanmış, dijital bir navigasyon cihazı olurum.
Bazen, teyitsiz bir meteoroloji raporu olurum, bazen radyoda, yol ruh haline uygun olan şarkılar. Bazen de, yolda yoldaş olurum.
Ve bazen de, rakı şişesindeki balık da olurum.
Ama kimseyi, ya da hiç kimsenin deneyimlerini durdurmam.
Bilirim ki, bu kimsenin haddine değil.
Bireysel seçimler, sadece bireysel değil, ve bütün kararlarda ve deneyimlerde, kabul etsinler ya da etmesinler, bütün paydaşların haklarından çok, sorumlulukları var.
Bilirim ki, kollektif iradede hepimizin hem hak, hem de sorumlulukları var.
Direnmem.
Direnmeyelim.
Müdahale hakkına sahip olduğumuz bir yalan, ve illüzyon.
Bırakalım yapsınlar, bırakalım geçsinler.
Ve bırakalım yaşasınlar ve yaşansın.
Amaç sadece bu.
Kimse, kimsenin deneyimlerini durdurmasın.
Durdurulacak bir şey varsa eğer, birilerinin deneyimlerini durdurmak isteyenler, bu konuda kendilerini durdursun.
Ve özgürlük, ve neşe, sürekli bulaşarak çoğalsınlar…
