felsefe taşı

Hatırlayan var mı “ben aşık oldum” cümlesini kendi kendine ilk deyişini ? Üzerinden ne kadar zaman geçti? Başka kaç kişiye “aşık oldunuz” o ilk seferden sonra? Ve daha ne kadar aşık olabilirsiniz?

İnsanoğlunun günümüze ulaşmasında, neslini devam ettirmesinde “aşk”ın payı nedir diye düşündüğünüz olur mu hiç?
Adem ile Havva’ya ilk günahı işleten aşk’ın,
Shelley’e;

“Yarısını bile öğretsen bana
Senin içindeki sevincin,
Öylesine uyumlu bir delilik
Akardı ki dudaklarımdan benim,
Ben nasıl dinliyorsam seni şimdi,
Dünya da beni öyle dinlerdi.”
Dizelerini yazdıran aşk,
Biter mi?
Hiçbir şey olmamış gibi boşlukta kaybolup gider mi?*Nadir Göktürk – Aşk Bitti
Bir gün gelir tek bir bedende, zihinde başka bir bedenin görüntüsüne duyulan aşk’ın bittiği sanılır.

Sonra başka bir bedenin görüntüsüne duyulan yeni aşk çıkıp gelince O’na ya “eski aşk” denir ya da O aşkın bittiği sanılır.
Halbuki bitmez hiçbir aşk; kendimize bile gizli gizli söylediğimiz şeyleri sakladığımız, en güvenilir yer olan kalbimizde bir köşeye çekilir. Ve bizler son nefesimizi verip de kalbimiz son kez atana kadar köşesinden zaman zaman çıkıp bizimle gezintilere çıkar.
Bazen koyu lacivert bir gecede yaşanan ilk sevişmeye götürür sizi kolunuzdan tuttuğu gibi, bazen de hiç sevgili olamadığınız birini her görüşünüzde “heyecandan ölüş anı”nıza …

Bitti dediğiniz, eski dediğiniz o aşk(lar) içinde bulunduğunuz zaman diliminden alır sizi hiçbir gerçek hiçbir koşul dinlemez ve alır kendi yaşanmışlığına sürükler. Engel olamazsınız; alınan nefesler gerçektir ve sesler o sürüklendiğiniz dünyada.

Aşklar yaşanır ve asla bitmez. Her birimiz içimizde aşık olduğumuz kim varsa hepsine halen aşığızdır son tahlilde; bir zamanede bir yerlerde yaşanmıştır o aşk ve yaşanan hiçbir aşkın sonu gelmemiştir, gelmeyecektir.
Hemen hemen bütün şiirler, bütün ezgiler, insanın elinden çıkan neredeyse bütün eserler bu bitmeyen aşkların meyveleridir; tıpkı bu yazı gibi …

Şimdi, dönüp bakınca geçirdiğiniz iyi kötü günlere aklınıza gelen yüz(ler) vardır; işte o(nlar) bitmeyen aşk(lar)ın en canlı kanıt(lar)ıdır. Eğer şanslıysanız şimdi yanınızda olan bir de gerçek vardır; ve O’nu diğerlerini sevdiğiniz gibi seviyorsunuzdur, diğerlerine sarılır gibi O’na sarılıyorsunuzdur, diğerleri O’dur ve O’da diğerleridir.

Bitmeyen,
boşlukta yok olmayan,
azalmayan ve zaman geçtikçe çoğalan.
İnsanın en büyük besinidir aşk, en büyük günahlarını ve en büyük erdemlerini inşa ettiren …

Var olmasını sürdüren !
Aşık olma’yı sürdürdükçe var olacaktır ve bunu sürdürmesi hiç bir aşkın bitmemesidir.