felsefe taşı

Çağımızda insan nüfusu hızla artsa da aslında bir yalnızlığa doğru hızla gidiyoruz. İnsanın en önemli özelliklerinden biri olan konuşmak eylemi,artan teknolojiyle beraber azalmaya başladı. İnternet, televizyon, sms, akıllı telefonlar ,oyun konsolları derken kendimizle çok fazla vakit geçirmeye başladık.

Mahalle kavramından, önce apartmanlara ,sonra aileye şimdi de aile içinde kendimize kapanmaya başladık. Neredeyse aynı evin içinde birbirini görmeyen mesajlaşma yoluyla konuşan bireyler olduk.

Oysa ki benim yaşıtlarım, büyüklerim ve belki bir sonra ki nesil bilir ki mahalle kavramımız vardı, oyunlar kalabalık olarak oynanır, büyüklere ihtiyaçları bakkaldan alınır, topluca bayram gezmeleri yapılırdı. Kağıt, okey gibi oyunları oynamakta yan tarafta Balkon tabiriyle seyretmekte büyük keyifliydi. Şimdi akıllı telefonlarla sanal oynanıyor maalesef. Karşı tarafı kızdıramadıktan sonra, biraz gündemi biraz başka konuları çekiştiremedikten sonra neye yarar bunları sanal da oynamak?

İş hayatına atıldık önceleri kalabalıkça yenen öğlen yemekleri zamanla insanların yemeğe 15 dk geri kalan zamanı teknolojiye ayırmasıyla tek başına yenmeye başladı. Sonra aile ve artan masraflarla beraber çalışma çalışma ve çalışma şeklini aldı. Artık insan çalışmak için yaşar hale geldi.Eş dost akraba görülemez oldu.

Topluca gidilen sinema evde sinema keyfi sağlayan teknolojiyle savaşıyor, kitap okumak zaten oran olarak çok azdı, şimdi ekranlardan yüzümüzü alabilir klavyeden biraz uzaklaşabilirsek belki okuyoruz.

Çocuklarımız dünyasını akıllı telefonlarla kurarken, sizin belki zorlamanızla spor, halkoyunu, müzik ve diğer kurslar arasında gidip gelmekte ve ama eve gelince hemen odasına çekilip yalnızlığına gömülmekte.

Öyle bir an gelecek ki bağırmak isteyeceksiniz, sesinizi duyan olmayacak ya da duysalar bile iletişim kuramayacaksınız.

Kendinize bir iyilik yapın ve insanın en güzel eylemlerinden birine hemen başlayın Konuşun, hemen ama kendinizle değil çevrenizle

Eğer burada yazılanlar bana uzak diyorsanız hala şanslı bir gruptasınız ne güzel koruyun bu durumunuzu. Yok eğer bunları biliyor ama benim gibi uygulamaya gelince eksik kalıyorsanız lütfen zorlayın kendinizi.

Gün gelecek ömür bitecek işte belki de en fazla bu anda lazım olacak eş, dost, arkadaş ve diğerleri. Sevimsiz cenaze arabasından sizi sırtlayacak birileri yoksa …İşte o zaman bilin ki fiziki olarak yaşarken de yaşamıyormuşsunuz…

Kendinize de çevrenize de zaman ayırın bunun dengesi matematiksel rakamlarda değil en iyisini siz bilirsiniz.

Kalabalıklar içinde yalnızlık zamanla tüm sağlığınıza egemen olur ve artık siz siz olamazsınız.