Bağlılık
“En sağlıklı ilişkileri, yalnız kalabilmeyi öğrenmiş insanlar kurabilir” demiş Murathan Mungan.
O insanlar bağımsızdırlar ama bağlılıkları, karşılıklı ve gönüllü, ve eşitlik ve dengeye bağlıdır.
Ve o ilişki onlar için varoluşsal bir amaç değildir, hayatın anlamı için ona tutunmazlar.
İlişki de, partner de, sadece var olduklarını görmeyi sevdikleri başka aynalardır.
İhtiyaç değildir, ve o ilişkiye asla muhtaç değillerdir.
Yaşanan, deneyimlenen, her an yalnızlığa geri dönebileceklerini bilerek seçtikleri, bir keyif parantezidir.
Bu yüzden tadını çıkarır, ama sorun yaratmazlar.
Ama aynı Murathan Mungan, “aramaktan vazgeçmeyin, bulmaktan vazgeçin” de demiş.
Çünkü, bilinçaltımızda tersi de olsa, artık kavuşabiliyoruz, ve yeni aynalarda kendimizi daha sık görebiliyoruz.
Ve kavuşamama üzerine aşk şiirleri, ya da şarkı sözleri yerine, kendimize kavuşma aşkını telaffuz eden dizelere, artık daha meyyaliz.
Bazen arabesk de, doğu da, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Atilla İlhan, ve bütün heteroseksüel kavuşmuş ve kavuşamamış, ama eski şairler de iyi.
Ve bazen, gerçekten kavuşamamış, eski ve yeni eşcinsel şairler de iyi.
Aşk, sonrasında muhakkak ayılacağımız, geçici bir sarhoşluk.
Denemeden ölmemek lazım, ama denedikten sonra muhakkak yeniden doğmak da lazım.
Ama bir gün, yalnız başınıza da tamam olduğunuzu hissederseniz, işte o gün, kendinizle ve bütünle aşka hazır olduğunuz kadar, bir başkasıyla da bağımlı olmadan bağlı olabileceğiniz bir ilişki mümkün olur.
Her şeyden bağımsız, ve sadece seçtiklerimizle bağlı olmakta buluşalım.
