felsefe taşı

Zaman zaman gazete köşelerinde gördüğüm ve kendimin de sık kullandığı bir İoanna Kuçuradi şaheseri vardır:

“Fikirlere saygı duyulmaz. Saygı kişiye duyulur. Fikirler tartışılmak içindir. Fikirler eleştirmek içindir. Bu tartışmada en önemli unsur ‘bilgidir’. Bilginin olduğu yerde demokrasi olmaz.” diye. Bu bir cümleden çok ötesidir kanımca.

“Herşeyi biliyorum” iddiasında olan birileri varsa onların “bilme”nin ne olduğu konusunda “hiçbir şey”e sahip olmadıkları açıktır. Ama bir de bilgi denilen şeye, en azından merak vesilesi ile ulaşmak için gayret edenler vardır. Son dönem ülke ve dünya atmosferinde hakim olan; her zümreden kişinin beylik laflarla, ayrımcılıkla insanları “bir şey” ilan etmesi ve bolca mesnetsiz hakaret etme hastalığı ne yazık ki bilgiye ulaşma çabasından, sağduyudan yoksunluğun çirkin bir kanıtı. İşte bu kirliliğin içerisinde “bilmek” ve “bilgi”ye ulaşmak gayesinde olanların işi daha da zorlaşıyor.

Birilerinin çizdiği çemberin dışında olmayı seçenleri tek sözüyle “…” ilan eden, insan hayatı mevzu bahis olduğunda bile “şiddeti ve öldürmeyi” ilk ve yegane çare görenlerin sayısı, varlıkları kadar ürkütücü. Acı, ama Türkiye ve Dünya Gerçeği !
Yine İoanna Kuçuradi der ki -Özgürlük ve Kavramları- kitabında:

“Özgür kişi yaşarken, insan ilişkilerinde, yapabildiği kadar çok doğru değerlendirmelere dayanarak ve değer bilgisini hesaba katarak eylemlerde bulunan kişidir. Yaşarken doğru değerlendirebilen ve yaptığı değerlendirmelere dayanarak içinde bulunduğu somut koşullarda gerekeni yapan kişinin özelliğidir etik özgürlük.”
Sırf çizilen çemberlerin dışında “özgür” olarak kendi seçimlerini yaptı diye, belki de her şeyi bir yana bırakıp sırf “gereken bu” şiarıyla irade gösterdiği için çarmıha gerilen insanlar belki de çarmıha gerenlerin “özgürlüğünü” kurtarmıştır/kurtaracaktır.

Bir de o yönüyle düşünürler mi dersiniz, yaşadıkları kendi evrenlerini …
Bir de herkesin kendi yaşadığı bir evreninin olduğunu ve her birimizin kendi evrenleriyle aynı evrende, aynı dünyada, aynı ülkede, aynı mahallede yaşadığını.

Yaşamak zorunda olduğunu.
Düşünemezler mi?
“Toplumsal özgürlüğün ilkeleri çok önemlidir. Değer yargıları, yasaların yapılması, adalet işlerinin yürütülmesi, eğitimin planlanması gibi unsurlar bu ilkeleri oluşturur. Toplumsal özgürlük bir fikirdir. Bir gereklilik düşüncesidir. Oysa etik özgürlük kişinin kendisine aittir.” diyor İoanna Kuçuradi. Şimdi siz değerli okuyanlar karar versin “toplumsal özgürlük bir gereklilik mi, değil mi?”

Eğer cevabınız “değil” ise hepinize bol bol haykırma, slogan, kan ve göz yaşı.
Bilgiyi arayanlar; insanların uzun yaşayıp mutlu öldüğü, yanlıştan ve kötülükten hesap sorulan, egemenlerin hukukunun değil adaletin egemen olduğu “özgür ve bağımsız bir Dünya” istemeye devam ediyorlar.