Ekmeğin Kokusu
Küçük kız her zaman ki gibi sabahın ilk saatlerinde evden ayrıldı.Bu sabah her zamankinden daha soğuktu,artık kış geliyordu.Ama üstüne giyebileceği ekstra bir şey yoktu .Aslında zaten hiç olmamıştı böyle bir lüksü.Hafiften üşüyerek yokuştan çıktı,birkaç evin içinde ışık yanıyordu.Bazı bacalardan duman çıkıyordu.Dar kaldırımda hızlı hızlı yürürken o güzelim ekmeğin mis gibi kokusu fırından gelmeye başladı.İşte bu en sevdiği andı.Bazen bütün gün tek öğünü olan ekmeğin taze kokusu.
Biraz sonra fırının önündeydi.Fırıncı taptaze ekmekleri raflara özenle diziyordu.Biraz sonra dağıtım için ekmek arabaları gelecekti.Mahallenin en yaşlılarından Mehmet amca bembeyaz saç ve sakalıyla her zaman ki koltuğunda oturuyordu.Büyüklerinden bilirdi tam 45 yıldır hep erken saatte işinin başındaydı.
İçeri girdi.
-Günaydın dedi.
Mehmet Amca Günaydın dedi ve elindeki torbayı alarak arka tarafta ki merdivenlerden aşağı indi.Torbasını geri getirdiğinde bir gün önceden kalan ve tam 10 yıldır ücretsiz olarak aldığı ekmekleri alarak teşekkür etti ve raflarda ki taze ekmek kokusunu ciğerlerine kadar çekerek fırından ayrıldı.
Hızlı adımlarla ki soğuk artmıştı evinin yolunu tuttu.Birazdan 2 kardeşi ,babası ve annesi sofrayı hazırlamış olurlardı.Bugün ayın ilk günü olduğu için sofra da peynir ,zeytin ve çayı aynı an da görecekti.Yutkundu yürümeye devam etti.
İşte kafasında bu düşüncelerle yürürken arkasında ayak sesleri duydu .Birkaç gündür hep ayak sesleri duyuyor ya da ona öyle geliyordu , korkuyordu.arkasına bakmadan biraz daha hızlandı.Aslında bu saatlerde sokaklarda kimsecikler olmazdı.Kimseye rastlamazdı hem rastlasa bile mahalleden birileri olurdu ve onlarda seslenir takip etmezdi.Hızlandı ama bu sefer ayak sesleri inatçıydı.Sanki iyice yaklaşmıştı.Yokuştan iniyordu köşeyi bir dönse evi gözükecekti.Tam köşeyi döndü ama birden sırtına bir el dokundu ve sonra omzundan tuttu.Titredi korkuyla arkasına döndü.Mehmet amca karşısında soluk soluğa duruyordu.Kızım yaşlandım yetişemedim sana derken bir yandan da soluklanmaya çalışıyordu.
Mehmet amca nefesine ayarladı ve ‘’Kızım bundan sonra her sabah torban sıcak ekmekle dolacak dükkanımdan çıkarken içine çektiğin o havayı unutamam ‘’dedi. Taze sıcacık ekmeklerin içinde olduğu torbayı kıza uzattı,hiçbir şey demesini beklemeden yavaş yavaş yokuştan çıkmaya başladı.
Kız gözlerinde yaş elinde sıcacık ekmekleri ile evinin kapısındaydı …
