Ey Güneş!
Eylül 10
13:22
2015
Ey Güneş!
Son görüşmemizden bu yana,
kaç saat geçti?
Gecenin örtüsünü kaldırmak için
ne bekliyorsun hâlâ?
Şehrin umudu şafağa gebe
Bilmezmiş gibisin sanki
Kaç evsiz üşüdü sensiz,
kaç ruh kayboldu
kaç ömür tükendi
Seni beklerken…
Kaç günaha ortak oldun
ben bilmeden
Doğmak için pek bi nazlısın
Karanlığın efendisi kollar seni
Işığından mahrum
ömrümüm topraklarında…
Veba misali dağılan kötülükler,
Bu yaralı yürek yurdunda
Sürekli kendini tekrar eden
Bitmeyen bir hikâyedir bu…
Hadi göster yüzünü artık
Işığınla sula umut çiçeklerimizi
Karanlık korkar senden…
Bi seslen ama çabuk
Çekip gitsin
kendi karanlığında
kimse görmesin.
4.180 kez okundu
