Gülünüz…
“Kendi kendine gülene deli derler” diye bir kalıp var.
Kendi kendine gülmek iki farklı anlam taşır.
Birinci anlam, genelde yalnızken, aklınıza komik bir şey geldiğinde gülmek.
İkincisi, özgüven gerektirse de, genelde kalabalıkta, kendinizi komik bulup kendinizle eğlenmek.
İki buçukuncu anlam, ki en anlamlısı budur, geçmişte düştüğünüz komik bir durumu hatırlayıp o zamanki halinize gülmek.
Hepsi harika.
Kendi kendine gülenler, gülebilenler hayatın neşeli bir oyun olduğunu anlamış insanlar.
Sadece sosyal ortamlar ya da sosyal medyada poz verdiklerinde değil, gerçekten kendileri olduklarında da gülebiliyorlar.
Keyifli bir hayatın sırrı, sansürsüzce gülmek, ama en çok geçmişteki kendimize, o zamanki cehaletimize, aptallığımıza, ve saflığımıza gülebilmek.
Kendi kendine gülemeyenler, zaten başkalarının onlara gülmesinden korkanlar, değersizlik ve özgüven sorunları var.
Kendi kendine gülenler de deli değil, velilik yolundalar.
Ve aslında, kendi kendine ağlayanlar deli.
Gülünüz, güldürünüz.
Gülünüz, goncayken kurumasın, maksimum büyüklüğüne ulaşsın, etrafınızdaki herkesi mutlu edecek kokular saçsın.
Kendi kendine ve kendisine gülenlerin, goncadan güle kurumadan geçebilenlerin, büyülü aurasında buluşalım…
