İç Ayna
Psikoloji içselliğin disiplinidir. Benlik hem psikolojik içselliği hem de fiziksel ifadeyi içerir. Ondan çıkarabileceğimiz şey, kendi ruhumuzun ve hazinelerinin bir aynası olduğudur.
Bir ayna, Benliğin sembolü olan ilahi Güneş’i temsil edebilir. Benlik, hem öznel egonun aynası hem de tüm ruhun bir yansıması, bizim “İÇ AYNAMIZ”.
Yürümeye, konuşmaya, oturmaya, harekete geçmeye, düşünmeye ve bu öz imge ya da iç ayna ile tutarlı bir şekilde diğer insanlarla ilişki kurma eğilimindeyiz. Dış performansımızı değiştirmek istiyorsak, bu iç resmi değiştirmek zorundayız.
Ve Ruh , bir ayna gibidir.
Ruh da İlahi Sonsuzluğun içselliğini yansıtan
bir ayna olarak ifade edilir.
Kendi ruhunun derinliklerine giden yolda olan
tıpkı şaman ruhları
ruhlar dünyasına gittiği zaman
onlara yolu gösteren,
evrendeki tüm ruhları ve güçleri yansıtan
ayna gibi
kendi iç aynasına bakacak
ve kendisini olduğu gibi görecektir.
Bütün dünya kendi kalbimizin aynasına yansır
Gönül aynası da kederle cilalanır, saflaşır…
Çevremizdeki dünyayla nasıl etkileşime gireceğimizi
ve çevremizdeki dünyanın bizimle nasıl etkileşime girmesi gerektiğini gösteren
gerçeklik haritamız…
Rüyalar
ya da başkalarıyla sıklıkla yaşadığımız karşılaşmalar da
bunu ortaya çıkaracaktır.
Herhangi bir durum
bizi daha derin bir anlayışa ve psikolojik bütünleşmeye yönlendirebileceğinden,
her koşul
kendini bilme ve ruhsal evrimin kaynağı olabilir.
Hayatımız da İç Dünyamızı yansıtan bir Ayna zira..
Dış ortamı, iç ortamınızın bir aynası olarak düşünüp
dışarıda bir olay ya da durum gördüğünüzde,
kendi içimizdeki yansımayı, paraleli, bağlantıyı aradığımızda
o zaman
hayat,
kendimizi yansıtttığımız bir ayna olur
ve bize iç dünyamızı gözlemleme fırsatı verir.
Ancak, kendimizi yaşamın aynasında görmek için
farkındalık geliştirilmelidir.
İçine bakmaya ve duygularının ve inançlarının kaynağını değerlendirmeye istekli olmayan insanlar,
nigredoda takılı kalırlar.
Dış koşullar iç koşulları yansıtır…
“Şeyleri oldukları gibi görmüyoruz.
Onları olduğumuz gibi görüyoruz.” (Talmud )
Hepsi bu kadar değil.
Temel benliğimizi tanımak için
Kendini Tanıma’nın 10. Aynası olarak
üzerinde durulması gereken
on kimlik aynasından söz ediliyor ;
__Yansıma Aynası (fiziksel ayna)
__Başkalarının Zihninin Aynası, Onayı ve Görüşleri (sosyal ayna)
__Durum, Sıra ve İtibarın Aynası (durumsal ayna)
__Roller Aynası (ilişkisel ayna)
__Eylem Aynası, Profesyonel Kimlik, Performans ve Eğlence (davranışsal ayna)
__Mal ve Mülkiyet Aynası (maddi ayna)
__Beden, Yaş ve Sağlık Aynası (biyo-veri aynası)
__Zamanın, Hafızanın, Hayal Gücünün Aynası (dünyevi ayna)
__Dil Aynası, Kelimeler, Tanım (dilsel ayna)
__Bilinç Aynası (iç ayna)
Jung, bireyselleşmenin
bizi aynalar salonundan çıkarabileceğine
ve bizi Öz’ümüze geri döndürebileceğine inanıyordu.
Zen Budist meditasyonunda
usta, öğrencisine
iç aynayı
sonsuza dek tozdan nasıl koruyabileceğini öğretmeye çalışır.
Çünkü tüm bunlar,
tek aynada olumlu bir imaj yaratmaya doğru yol alacak
– öğrencinin “iç aynası”nda…
Tasavvufi bakışta da Kesret,
aynadaki pas ve tozdur
Şamanlar gibi bilgeler, büyük ruhlar,
içlerindeki aynayı keşfettiler.
Gece gökyüzü ,ruhun aynası,
karanlıktaki ışık,
bireyselleşme sürecini yönlendiren
parlayabilen karanlıktır.
İranlı mutasavvıf ve şair
Shabistar (Şebüsterî ) ‘ nin sözleriyle ;
“Dünyanın uçtan uca bir ayna olduğunu bilin;
her atomda
yüz güneş gizlendi. ”
