İnkar edensin!
“Size apaçık deliller verdik, halen inkar edenlerden misiniz?”
Dilin sevgi şakıyor, ama kalbin kin, nefret ve fesatlık doluysa; şüphesiz sen bir inkar edensin!
Sözlerinden özgürlük eksik olmuyor, ama alttan alta herkesi kendine köle edinmeye çalışıyorsan; şüphesiz sen bir inkar edensin!
Bilgiyi biliyor, ama onu kalbinde aşkla eritip hal haline dönüştüremiyorsan ve bir de üstüne o bilgiyi nefsin için kullanıp insanları manipule ediyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Allah Allah deyip de, sadece Allah aşığıymış rolü yapıyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Kulluktan söz edip, “cool” takılıyorsan ve esasında damarlarında buz gibi donmuş lanetlerle dolaşıyor ve onları halen çözemiyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Varlığın içinde yokluk çekiyorsan ve üstüne bir de aralıksız şikayet ediyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Sorumlusunuz diyerek her yeri suçlarken, kendin hiçbir sorumluluk almaktan kaçıyorsan ve bu korkaklığını gizlemek adına türlü oyunlara başvuruyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Mucizelere şahit olup olup hayranlık duymak yerine, “inanılmaz” yaftasıyla başını sürekli başka yöne çeviriyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Varlığın bile mucizeyken ve her yerde bu mucizeye dair nice bilgi her yerdeyken, halen göklerden mucize bekliyorsan; şüphesiz sen inkar edensin!
Daha nice inkarını yazabilirim ki okyanusları doldurur!
Her yer delillerle doluyken inkar edensin sen ey Dost!
Sadece kendini değil, hepimiz! Ben’i, Sen’i, Biz’i, O’nu inkar edensin!
İnkarınla acılara daha da gömülen ve inkar çukurundan çıkabilmek adına kar peşinde koşan bir körsün de sen!
Körsün çünkü her yer O’nunla doluyken göremiyorsun her anda…
Reddediyorsun sana sunulanları ve harcıyorsun elini geçeni hunharca…
Körlüğün de tam da senin çilendi aslında…
*****
Çünkü sana çile çektiren bir dış kuvvet, bir ilahi güç yok! Olmadı da…
O, sana çile çektirmez. Sen, O’nun nurunu hak etmediğine inanıp sokarsın kendini, kendi yarattığın çilehaneye…
Kendini cezalandırırsın, kendine acı çektirirsin, O’ndan mahrum bırakırsın ki yeniden o nuru hak edebilesin. Bir kefaretti bu senin için…
Bunu bilinçli olarak yaparsan, saflaştırabilirsin yeniden yolda bozulmuş niyetini. Dengeleyebilirsin, şakulü kaymış benliğini. Yeniden bağlanabilirsin bir süreliğine olsa da koptuğun O’nunla… Dış dünyadan soyutlarsın kendini bir süreliğine ve tamamen kendi rızan ile, sonra da çalışırsın kendini anda güncellemek üzere…
Ama gel gör ki bir de bilinçsizce kendini çilehaneye kapatmak var. Orası artık bir saflaşma evi değil, bir hapishaneye, hatta işkencehaneye dönüşüyor bu şekilde. İçeride meydan dayağı atıyorsun kendine, hatta değme işkencelerden geçiriyorsun benliğini, O’na ulaşmak, O’nunla yeniden bağlanmak adına.
Fakat içten içe suçluyorsun da O’nu… Niye bu kadar canımı yakıyorsun benim diyerek… Kendine sigara basıyorsun da sonra O’na kızıyorsun bir yandan. Sana kurban olurum diyerek, kendini cidden kurban rolüne sokup bir de boynunu büküyorsun, “böyle buyurmuş” diyerek, faili O belleyerek…
İşte körlük burada… Senden böyle eziyet çekmeni talep eden yok! “Cezalısın! Gir şimdi içeriye ve döv kendini, ancak o zaman seni yeniden kabul edebilirim, belki…” diyen de yok! Hayatında birileri davrandı sana belki böyle, ama onlar da kendilerine işkence eden kardeşlerindi sadece. Bildikleri yol buydu ve seni de buna yönlendirdiler haliyle…
Hatta bu daracık odayı o kadar benimsedin ki oradan çıkmamak için direnmeye bile başladın içeride canına okusan bile. Bir yandan da seni koruyan bir rahim olmuştu bu öylece…
Diyeceksin sen nereden biliyorsun burayı bu kadar net! Ben de kendimi bildim bileli dövüyorum kendimi içeride. Bilinçsizce ettim kendime işkence… Çile çekip saflaşayım, çil çil çileklerim olsun derken, acıların en fenalarını yaşattım kendime.
Ve artık bu süre doldu!
Çıktım oradan 17 Nisan 2018, 16:23 itibariyle…
Çilem sona erdi!
Sen de yapabilirsin bunu arzu ediyorsan.
Bilinçsizce yarattığın çilehanenden çıkabilirsin şimdi, hissettiğin kurban halinden de, körlüğünden de…
Çünkü O’nun nuru, sevgisi ve şefkati her an, her yerde…
Kendimizi O’ndan mahrum eden de biziz sadece…
Çilem sona erdi!
Hissediyorsan bunu sen de, hemen al kağıdı kalemi eline ve yaz çıkış tarihini!
Bu aynı zamanda hem kendinle, hem O’nunla yeniden kavuşmanın vakti…
