İnsana Özgü!
Sabah işe gidiyorum, atlı sporun oradan Gazi Üniversitesi kavşağına geldim. Karşı Beşevlere doğru gideceğim. Işık yandı durdum. Etrafa bakıyorum, kavşağın bana uzak, göremediğim tarafından trafik polisi bana önce yaptı. Sonra vücut diliyle elini göğsüne götürerek teşekkür etti.
Şaşırdım, açtım camı. Bağırdım ben teşekkür ediyorum hayırdır memur bey.
Üşenmedi geldi yanıma sabahın erken saatinden beri burada görev yaptığını kırmızı ışık yansa da herkesin bir şekilde geçmeye yeltendiğini söyledi. Bu şekilde duran ve kavşak trafiğini tıkamayan 2. kişi olduğumu söyledi, tekrar teşekkür etti. Işık yandı, trafik polisi ile konuşmama rağmen arkadaki öküzler kornaya asıldı ve geçtim.
Güne bir trafik polisinin teşekkürü ile başlamak güzeldi.
Doğru hareketi herkes yanlış yaparken bile doğru yapmak önemli, ödülü hem trafikte iseniz can güvenliği hem de böyle güzel teşekkür.
İyi karakter her zaman iyi karakterdir. Bunun giydiği üniforma veya mevki ile alakası yoktur.
Öküz her daim öküzdür. Bu hikayede arkamda daha 1 sn geçmeden kornaya asılanlar öküzdür.
Teşekkür edin…
Günaydın ve iyi akşamlar dileyin…
Özür dileyin…
Bunlar insana özgü güzel değerler.
