Spritüel Endüstriye Sorular
Öyle “Pencerelerin hepsini aç, zihnini havalandır.” Vesaire demekle olmuyor bu işler.. Önce “amaç ne?”yi doğru anlamak gerekiyor.
Sahi amaç ne? ….
Spritüel endüstri sadece akıl veriyor; yöntem ve disiplinden yoksunlar:
Şunu şöyle yap, bunu öyle yapma, öyle düşünme, şöyle düşün vs…
Mega kentlerin akıl almaz temposu yüzünden özünden uzaklaşmış, ruhuyla bağlantısı kopmuş ve bu yüzden acı çeken…
Ama neden acı çektiğinin farkında olmayan insanları sömürüyorlar.
Günümüz insanı “hap” çözümler peşinde çünkü “çok tüketmek için çok çalışma” yüzünden hiç zamanı yok..
Çocuğunun büyüdüğünü göremeyen babalar, kokusunu içine çekemeyen anneler.
Konsantrasyon bozukluğu yüzünden arkadaşlarını üç dakikadan fazla dinleyemeyenler.
Sözünü “140 karakterle” ifade etmek zorunda kalanlar…
Spritüel Endüstri bana önce şunun cevabını versin:
“Günümüzde Adem evladı neden artık arasından bir; Honoré de Balzac, Shakespeare, Leonardo da Vinci, Michelangelo, A. Dürer, Wolfgang Amadeus Mozart, Antonio Vivaldi vsvs çıkaramıyor?”
“O insanların farkı neydi?”
Örneğimdeki özneler zekânın yanı sıra ruhsal derinliğin ve sanatsal yaratıcılığın sembolleri…
Günümüz dahileri “0 ve 1 lerden oluşan dijital, “SANAL” yaratıcılar.
Bu mudur? Bugün istediğimiz? …
İnsanlar bu sebepten “aşk yok, sevgi yok, romantizm yok, şiir yok” vs. diye sızlanıp duruyorlar…
