Tekalif-i Milliye
Nedir, bu “Tekalif-i Milliye?” Çiklet gibi çiğniyorlar… Boş,boş bakanlara söyleyeyim, Türkçesi “Ulusal Yükümlülük” tür!
Sakarya Nehrini bilir misiniz? Ankara’nın eteklerinden geçer….
O zaman ki Şeyhül İslam’ın, “Katli vaciptir” fetvası ile Osmanlı Padişahı’nın da, “Ölüm fermanı boynunda” bir avuç Türk Osmanlı subayı…
Kelle koltukta, Ankara’da bir Meclis Hükümeti kurmuşlar… Sevr Antlaşmasını kabul etmiyor, bunu Dünyaya haykırıyorlar…
Önüne Ege havucu uzatılmış, “Megalo İdea” peşinde ki Yunan’da, Sakarya’ya kadar gelmiş, Ankara bir avuç mesafe… Yunan’ın top sesleri Ankara’dan duyulmaktadır…
Meclistekiler, Mustafa Kemal’e “Başkansın, ordunun başına geçmek görevin” derler!
“Meclis Yetkisi İsterim” deyince de, “Diktatörlüğünü ilan eder mi” diye korkanlara,
Mustafa Kemal’in kendisi, “3 ayda bir oylayın, gerek görürseniz yetkiyi uzatırsınız” demiştir!
İşte, yetki verilince Mustafa Kemal “Tekâlif-i Milliye” (Ulusal Yükümlülük) yasaları denen, 10 tane kanun çıkarır! Bu yasaların çıkarılış tarihi 7/8 Ağustos 1921’dir… Henüz ortada bir devlet yoktur…
Sakarya’da ki Mehmetçiğin ayağında çarığı bile kalmamıştır!
Mustafa Kemal’in kaleme aldığı ilk yasa şudur:
“Nüfusu 10.000 ve üstü olan yerleşim birimlerindeki her hane birer kat iç çamaşırı, birer çift çorap ve çarık hazırlayıp Tekâlif-i Milliye Komisyonu’na (Ulusal Vergi Kurulu) verecektir”.
Sakarya Meydan Muhaberesi, 23 Ağustos 1921’de başlar, 13 Eylül 1921’de zaferimizle sonlanır!
“Sakarya” bir “Subay Savaşı”! Er kaybı % 35-40, subay kaybı %70-80! Yunan zayiatı 46.000 kişi, Türk zayiatı 26.000 kişi!
Sakarya Nehrinin kandan kırmızı aktığı söylenir! 22 gün, 22 gece sürer!
İyi dinleyin ve görün! İkinci Viyana kuşatmasından başlayan Osmanlı’nın geri çekilmesinin durdurulduğu yerdir, Sakarya!!!
Bu savaşta, “Yunan” durdurulmuşsa da, top yekun seferberlik, varımızı, yoğumuzu tüketmiştir!
Bu sebeple, “Yunan Ordusu” geri çekilirken peşinden gidilememiştir! Bu dahi, Mecliste eleştirilmiştir!
İşte, “Tekâlif-i Milliye” (Ulusal Yükümlülük) dedikleri yasalar bu koşulların yasasıdır! Cumhuriyet kurulmadan öncenin!
Ha, alınanların bedelleri kuruşuna kadar ödenmiştir…
İşte, bu Mehmetçiği, bu Halkı; Mustafa Kemal ve arkadaşları, tam bir yıl 30 Ağustos Zaferi için seferber ettiler, hazırladılar!
O insanların ereği, Misak-i Milli sınırları içinde yaşayan insanlarda ulus bilinci yaratarak, Onları, Yeni Türk Cumhuriyeti’nin sınırları içinde egemen kılmak idi.
Bunu da başardılar, kökümüz nereden gelirse gelsin, Türk Milletinden biri olduğumuza, onlarla inandık…
Türk Milleti zekidir… Türk Milleti çalışkandır…
Türk gençliğinin elinde tuttuğu meşale, müspet ilimdir…
Bunları söyleye, söyleye;
• Bizi Türk kimliği içinde bütünleştirdiler, birleştirdiler…
• Dogmalardan arınmış akla onlarla ulaştık…
• İnsanın ve insan haklarının önemini onların inşa ettiği Üniversitelerde öğrendik…
• Aydın kafanın, “Evrende hiçbir şeyin ve varılan sonuçları mutlak ve değişmez olmadığını bilecek, hiçbir sonuca asla iman etmeyecek, her sonuç belki değişebilir diye düşünüp tekrar deneyecek kadar özgür ve engin düşünebilen bireylere varmak olduğunu” onlardan öğrendik.
• Düşünebilmenin enginliğinin ve evrimin sonsuzluğunun farkına Laik Eğitimle vardık..
Eğer, bu gün Ayvalık Yalısı, Çeşme Yalısı, Urla Yalısı, Bodrum Yalısı ve İstanbul Boğazı’nda kalamarı, karidesi meze yapıp, rakımızı içebiliyorsak, bunu Kurtuluş Savaşı’nın kazanılmasına ve Cumhuriyeti kuranlara borçluyuz!.
Kurtuluş Savaşı’ndan yenik çıksaydık, biz Türk’ler, balığı Tuz Gölü’nde görürdük!..
“Ben bir insanoğlu, sen bir dut dalı.
Ben babamı, sen ustanı unutma!..”
Aşık Veysel
Onları!.. O günleri unutmayın!.. Hepsinin mekanı cennet olsun!..
İşte, bunun için “Mustafa Kemal’in Askerleriyiz!“ Mustafa Kemal’in hedefine dün de, bugün de, yarın da ölümüne bağlıyız!!!
“O bağlılık bize, bu coğrafyayı Vatan kıldı. Üzerinde, onurla, gururla, başımız dik yaşayalım” diye”!!! “Didişelim” diye değil… Bunun kıymetini bilelim.
