Venüs ve Melek
Yine battı sulara, mavilikler içinden
Tüm kızıllığı ile güneş.
Yine söndü ümidin ateşi, yeniden doğana kadar güneş.
Gecenin karanlığında parlayan, sonsuz yıldızların ışığı kadar
Ümit vardı yüreğimde.
Sadece bir ses, sadece bir sözdü beklediğim tüm günde.
Gece ufkunda yükselirken hilal
İçimde bir korku, bir yalnızlık var.
Sadece aşkı arayan yürekte,
Beklemekten sonsuz acı kaldı sadece.
Yine sabır, yine sabır
Gülümseyen melek gözlerinde
Parıldayan ışık kadar sonsuz istediğim aşk.
Sadece ümit var sonsuz yıldızların pırıltısı gibi.
Sadece sesi var yüreğimin,
Hala var etmekte yanan ateşi her doğumu için güneşin.
Tatlı bir baykuş sesi, yırttı gecenin nefesini
Sanki anlatır gibiydi, sevdiğimin yüreğini
Arkadaş dedi arkadaş kal şimdi.
Gelecektir inan aşk
Yıllardır süren derinliklerden
Bekle, ancak ölüm senin içindeki son yıldızın
Işığını söndürecek.
Yine sabır, yine sabır
Bekle yüreğim bekle, elbet senin için de doğacak
Karanlıklardan maviliklere güneş
Gülen gözlerindeki ışık,
Senin kalbindeki ile birleşecek.
Tıpkı ellerin, gözlerin, dudakların yüreğin gibi,
Bekle kalbim bekle hala yanmakta ümit ışığı Venüs’te…
